Het maken van meldingen van ondermijnende criminaliteit klinkt meer dan logisch voor ondernemers. Toch komen er een aantal afwegingen bij kijken. Dit hebben de Avans Hogeschool en Hogeschool Rotterdam verder onderzocht. In een eerder artikel van het Platform Veilig Ondernemen (PVO), die is geschreven op basis van een artikel van Secondant, over het onderzoek is al beschreven in welke gevallen ondernemers eerder een melding maken en in welke gevallen ze de signalen langs zich heen laten gaan. Het laatste is veelvoorkomend als het om hun eigen klanten gaat.
De situaties
Er werden tijdens het onderzoek drie situaties voorgelegd aan 27 ondernemers op een Rotterdams bedrijventerrein. De voorgelegde situaties:
Situatie 1: “Op een garagebox in uw straat wordt een grote afzuiginstallatie geïnstalleerd, die dag en nacht doordraait terwijl dit gezien de bedrijfsactiviteiten nergens voor nodig zou moeten zijn.”
Situatie 2: “Een klant vraagt of het mogelijk is een – in uw branche uitzonderlijk hoog – bedrag contant af te rekenen. U weigert deze contante betaling, omdat u het niet vertrouwt.”
Situatie 3: “Een zakelijke klant bestelt bij u goederen of diensten die niet passen bij zijn bedrijf, maar wel gebruikt kunnen worden bij de productie van verdovende middelen. U weet dat deze klant al enige tijd in financieel weer verkeert.”
Zoals je ziet is er in de eerste situatie nauwelijks contact met een klant. In twee en drie is wel sprake van een relatie met de klant.
Afwegingen van niet melden
In de onderstaande tabel zie je de respons van ondernemers die niet bereid zijn te melden per situatie. De zekerheid en bewijs van daderschap blijft de grootste afweging om het niet te melden. In alle drie de situaties is deze van toepassing. Men is bijvoorbeeld bang om iemand vals te beschuldigen of dat er niet genoeg bewijs is.
Wanneer wel melden?
In de tweede tabel zie je de respons van ondernemers die wel bereid zijn te melden en met welke afwegingen zijn hiervoor kiezen. Interessant is hoe het bewustzijn per situatie een verschillende rol speelt. In situatie één is dit overlast en gevaar voor het eigen bedrijf. Situatie twee heeft te maken met angst voor problemen voor zichzelf, maar ook andere ondernemers. De derde situatie is vooral de slechte consequenties van drugs voor maatschappelijk belang. Toen werd gevraagd bij wie de ondernemers de signalen melden, kwamen daar verschillende reacties op. Een groot deel geeft aan naar de wijkagent te stappen of contact op te nemen met de gemeente. Hier en daar werd ook 112 bellen genoemd.
Wat uit het onderzoek komt is dat de meldingsbereidheid bij ondernemers sterk gebaat is bij kennis over de schadelijke gevolgen van ondermijnende criminaliteit.
Het hele artikel over het onderzoek is te lezen op Secondant.
Meer informatie over ondermijning
Wil jij meer weten over ondermijnende drugscriminaliteit? Bijvoorbeeld wat de signalen zijn van deze vorm van criminaliteit? Lees dan ons artikel.
Ga naar het artikel